- xışma
- is. Adətən «bir» sözü ilə: bir xışma – ovucdolusu, bir ovuc. Bir xışma ot. Bir xışma buğda. – Qaşıq gəlincəyə qədər səbr etməyib <Ağasəfər> aşdan bir xışma götürdü. Ə. Ə.. Salam, atından enib qara torpaqdan bir xışma götürdü, baxdı. M. C.. <Yusif> deməyə söz tapmayıb naxırçı çantasından bir xışma zoğal çıxartdı: – Aç ətəyini, Şahpəri! B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.